Doop Rachel illustreert een achterliggende wens

Na de ochtendmis in de Buitenkerk volgde vorige week zondag een doopviering. Met de nodige egards werd een ”bruidje” voorgereden die de dopeling bleek te zijn. De sjiek uitgedoste Rachel illustreerde onbedoeld een traditie van de woonwagenbewoners waartoe ze behoort. Deze groep inwoners richtten vorige maand een belangenvereniging op. Tot blijdschap van de gemeente die hun eerste wens in onderzoek heeft: meer standplaatsen.

Pracht en praal
Volgens goed gebruik van de veelal Rooms-Katholieke woonwagenbewoners werd de doopplechtigheid feestelijk aangekleed. Rachel werd wegens familieomstandigheden laat gedoopt. Volgende week doen leeftijdgenootjes de Eerste Heilige Communie en daar kan ze zich nu bij aansluiten.
Priester Theo van der Sman leidde de doopdienst in het bijzijn van een grote delegatie uit het kamp aan de Wielstraat. Voor Van der Sman werd het een lange ochtend maar hij leidde de diensten met verve. Een enkele kerkganger bleef na de ochtendmis in de kerk om het mooie tafereel te aanschouwen. Tenslotte blijft het sacrament van de doop – voor iedere christen – een feestelijk gebeuren.

Belangenvereniging
Op de thuisbasis van Rachel, het woonwagenkamp aan de Wielstraat, is vorige maand de Huurdersvereniging Woonwagenbelangen Kampen opgericht. Het bestuur en gemeentelijk beleidsmedewerker Jolanda de Haan keken toe Jan Schuring, voorzitter, en Albert Holtland, wethouder, de akte van oprichting ondertekenden.
Holtland is blij nu één aanspreekpunt te hebben voor de woonwagenbewoners die in meerdere kampen verspreid over de gemeente wonen. Voor de oprichting was een vertegenwoordiging van minimaal 70% van deze Kamper inwoners vereist. Het uiteindelijk percentage ligt nog ruim boven de 80% aldus Schuring.

Standplaatsen
Eén van de eerste wensen van de nieuwe belangenbehartigers is een verruiming van het aantal standplaatsen. Met het afschaffen van de Woonwagenwet op 1 maart 1999 verviel het afstammingsbegingsel dat nazaten recht geeft op een standplaats. Gemeenten en woningcorporaties werden verantwoordelijk voor de huisvesting van woonwagenbewoners.
Volgens wethouder Holtland heeft Kampen geen, zoals bijvoorbeeld Eindhoven, uitsterfbeleid gevoerd. Echter ook geen ”mensenrechtenbestendig” beleid, zoals de Nationale Ombudsman in 2017 aanbevolen had. Het College van de Rechten van de Mens adviseerde in 2018 het Ministerie van Binnenlandse Zaken waarop een nieuw beleidskader werd geschapen.
Holtland verzekert dat de gemeente de uitbreiding in onderzoek heeft en er zouden ook al gesprekken gevoerd worden.

Cultureel erfgoed
Op initiatief van een woonwagenbewoner uit Arkel werd op 15 augustus 2014 de woonwagencultuur op de Unescolijst geplaats van Cultureel Immaterieel Erfgoed. Dat levert geen extra rechten op maar wel erkenning voor de woonwagenbewoners die vanaf de jaren zestig niet meer rondtrokken. De overheid plaatste ze in grote kampen die in de jaren tachtig werden afgebroken waarna kleine kampjes ontstonden. Kampen kent er nu zeven in totaal.
De Kamper belangenvereniging is één van de eerste in Nederland. Naast de standplaatsen is ook, met name in de Wielstraat, verkeersveiligheid en wateroverlast een aandachtspunt. En op de achtergrond het behoud van de eigen culturele normen en waarden. Terloops resulteerde dat in de pontificale doop van Rachel. Met de pracht en praal die ook de RK Kerk kent, vloeiden zo tradities samen.