Gedicht en columnfragment

Alle mooie verhalen en acties ten spijt, is er ook kritiek op het gemeentelijk initiatief van Kamper Kracht. Als betrokken Kamper burger schreef Herma Bosman een gedicht over de misleiding van de term Kamper Kracht en de miskenning van ouderenzorg. Een Kamper columnist wijdde in een uitgebreide versie van zijn Krabbels twee alinea’s aan het afglijden onder de noemer Kamper Kracht. Beide stukken werden op 8 mei gepubliceerd in De Brug en omstreeks die tijd ook op het web.

Gedicht
 Ze noemen het Kamper kracht
 zodat je, als oudere inwoner dacht
 dat het ook om u draait in deze stad,
 maar dat hebt u dan wel mis gehad

Zoals u wellicht al wel zult weten,
 kunt u uw huishoudelijke hulp wel vergeten,
 in onze consumptiemaatschappij
 hoort dat er niet meer bij.

Omzien naar elkaar
 vindt de Kamper gemeenteraad erg raar.
 Daar kunnen ze geen punten mee scoren
 en dan is de zaak al snel verloren.

Als het nou, om een nieuw zwembad gaat
 dan stemmen ze voor in de gemeenteraad
 dat komt door achterstallig onderhoud
 volgens mij, is dat dan een grove fout.

Zelfs partijen met een C erin
 hebben in omzien naar elkaar geen zin.
 Volgens mij is het hun anders geleerd
 Of hebben zij zich ook tot het geld bekeerd?

Volgens mij is de KAMPER KRACHT,
 u hebt het waarschijnlijk al verwacht,
 zorgen, dat de oudere medemens
 verzorging krijgt volgens HUN wens.

Zij hebben na de oorlog,
 gewerkt en het land opgebouwd
 waarvan U hebt geprofiteerd
 en vervolgens nu hun leven ruïneert

wij kunnen zonder parkeergarage en zwembad leven
 u kunt beter aan ouderenzorg het geld weggeven
 zodat zij ook nog meetellen in deze maatschappij
 daarmee maakt u uzelf en hun echt blij.

Krabbels

“Een ander versluierend overheidsconcept aan ons gemeentelijk regeringsfront is het begrip Kamper Kracht. Hiermee wordt gedoeld op eigen initiatieven vanuit de bevolking ter verbetering van de leefomgeving of andere maatschappelijke betrokkenheid. Dergelijke daadkracht van de burger is lovenswaardig en er zijn al diverse mooie acties ondernomen. Je kunt het echter ook zien als een afschuiven van overheidstaken. De overheid wil minder en minder voor ons zorgen en het meer en meer aan onszelf overlaten. Dat klinkt als een mooie vrijheid maar de praktijk is weerbarstig. Niet iedereen redt het alleen en willen we dat wel? Uiteindelijk blijft de mens een sociaal wezen. Bovendien zijn er overkoepelende zaken waarbij een tenminste sturende rol van de overheid gewenst is. Zij gaat bijvoorbeeld over de openbare ruimte en collectieve voorzieningen. Overleg met de burger en vooral luisteren naar hem en haar is natuurlijk wel gewenst. We moeten noch doorslaan naar het één noch doorslaan naar het ander.”

“Vorige week heeft de Geert van Woustraat een feestelijke dag georganiseerd om haar imago op te krikken en de vernieuwde speeltuin te openen. Dit initiatief is onder de noemer Kamper Kracht te scharen en bij de renovatie van de speeltuin lijkt daaraan gedacht te zijn. De nieuwe glijbaan is passend in de kleuren van Kamper Kracht gegoten! Daarnaast zit er nog veel meer symboliek in het onschuldige plaatje van roetsjende kinderen. Bovenaan de glijbaan zijn we nog samen en hebben we mekaar eventueel geholpen daar te komen – welkom in onze Nederlandse zorgsamenleving. Maar dan begint de korte maar snelle afdaling. Binnen een mum van tijd zijn we afgegleden, zonder iemand naast ons en we komen in ons eentje beneden. Met een beetje geluk wacht iemand ons daarop maar we eindigen sowieso eenzaam op de grond – welkom in de Amerikaanse cultuur.”

Zie ook:
• Website Kamper Kracht
• Krabbels – Luizen gezocht