Plotseling overleden dirigent herdacht in gezamenlijke muzikale hommage

”Het was zo’n bizarre week, het is allemaal zo snel gegaan, zo onverwachts en plotseling,” schetst Rogier Schrijer de reacties op het overlijden van Wim Sleurink een half jaar geleden. Schrijer is voorzitter van ’We bin d’r uut’, één van de drie orkesten die Sleurink als dirigent onder zijn hoede had. Gisteravond vonden de orkesten rust en tijd om een muzikaal eerbetoon te brengen aan hun te jong overleden dirigent ten gevolge van een hartstilstand. Bij dansschool Meet-Point in Brunnepe werd het een waardige hommage.

Ode
Eigenlijk was het initiatief al ontstaan voor de begrafenis. Sleurink dirigeerde het Stedelijk Orkest Kampen, het Kamper blaasorkest ’We bin d’r uut’ en Muziekvereniging Polyhymnia uit Lemelerveld. Op de begrafenis hadden ze ook gezamenlijk gespeeld voor ”hun Wim”, die op 13 maart van dit jaar op 54-jarige leeftijd overleed aan hartfalen. Een schok voor iedereen die hem kende al kon niet altijd iedereen zijn soms ongezouten kritiek op prijs stellen. Hij was recht door zee en een markante persoonlijkheid. Zoals muziek verbindt, zo was ook Sleurink een verbinder die verder keek dan het dirigeerstokje. Met het Stedelijk Orkest had hij meegedacht over het nog te presenteren beleidsplan. Begin april had het Stedelijk Orkest ’Cirque de Music’ gepland in sporthal De Reeve maar deze ”unieke bundeling van Kamper livemuziek, sport en theater” werd afgeblazen door de plotselinge dood van Sleurink en verplaatst naar volgend jaar. IJsselmuidenaar Wim Sleurink was ook betrokken bij rijverenging ’De Deltaruiters’ in zijn woonplaats en steunde zijn dochters in de paardensport volop.

Programma
De familie van Wim Sleurink stond volledig achter het initiatief en heeft meegedacht over de invulling van het programma. Op een flyer stond het programma vermeld met bij elk nummer een toelichting daarop en de connectie van het nummer met Wim. Zoals ”het veelzijdige stuk dat past bij een veelzijdig man” en ”positieve klanken van de bossa nova om aan te geven hoe Wim in de breedte van de muziekstijlen kon denken en lief kon hebben”. De drie orkesten, waar Sleurink allemaal zo’n vijf jaar bij betroken is geweest, geven aan ”erg blij te zijn de muziek te hebben kunnen laten spreken en op die manier gevoelens te hebben kunnen tonen op de manier die Wim misschien het meeste aansprak.” Menigeen pinkte een traantje weg, zeker bij de korte toespraken tussen de nummers door.

Meet-Point
De locatie van het concert was tot stand gekomen door contacten tussen uitbaatster Jolanda Ros en enkele muzikanten. De dansschool aan de Veerweg achter de Buitenhaven was uitgekozen vanwege de informele sfeer. Coen van Mierlo, betrokken bij het Stedelijk Orkest, geeft aan dat ”het concert natuurlijk een droevige lading heeft maar daar willen we niet de nadruk op leggen. Het muzikale moet de boventoon voeren en dat is wat de orkesten vanzelfsprekend verbindt.” Ros schat dat er zo’n driehonderd bezoekers waren. De toegang was gratis en er werd een vrijwillige bijdrage gevraagd die aan de Nederlandse Hartstichting wordt geschonken. Na alle commotie in maart is Wim Sleurink nu met een mooi concert als eerbeton herdacht. De afsluiter van de drie orkesten op de flyer zegt genoeg: ”Wim, bedankt voor je vriendschap!”