’t Huys der Kunsten exposeert kunstkeuze van bekende Kampenaren

Op uitnodiging van Kamper Nieuws hebben burgemeester Koelewijn en voormalig wethouder Tabak gezamenlijk de huidige expositie in ’t Huys der Kunsten bezocht en besproken. Tot en met 28 april zijn daar werken te zien die de burgemeester heeft uitgekozen naar zijn smaak. Tabak had destijds tijdens haar wethouderschap ook een expositie samengesteld. Er ontspon zich een boeiende dialoog tussen de kunstliefhebbers die beide in het openbaar bestuur actief zijn. De smaken bleken te verschillen.

Moeilijke keuze
Bij de opening van ’zijn’ expositie in februari (zie onderaan) vertelde Bort Koelewijn lang nagedacht te hebben over welke kunstwerken te kiezen. Ook Janita Tabak geeft aan dat zij zes jaar geleden de keuze lastig vond: ”Wie zit er op mijn smaak te wachten?” Uiteindelijk besloot ze werken van vijf jonge kunstenaars te exposeren om die een podium te geven – in weerwil van het idee achter de tweejaarlijkse expositie ’De smaak van’. Koelewijn had uiteindelijk gekozen voor kunst ”op de grens van land en water”. Merendeels schilderijen maar ook een enkel beeldje. Eerst spraken de kunstliefhebbers over het Huys der Kunsten dat samen met de smederij twee deuren verderop door de stichting Werk in Uitvoering wordt beheerd. Koelewijn had nog niet eerder gehoord van meestersmid Sven de Lang die op authentieke wijze in de eeuwenoude smederij het smidambacht beoefent.

Dieper spitten
”Lelijkheid kan je ervan weerhouden het wezenlijke te zien,” stelde Koelewijn. Volgens hem ga je dieper spitten naarmate je ouder wordt: ”Je gunt je meer de ruimte.” Bovendien ”leer je, als je jong bent, hoe het hoort. Hoe je hoort te kijken, te luisteren of te spelen.” Dit laatste had hij treffend eens gehoord van Ab Weegenaar. De stadsorganist had hem verteld hoe zijn leerlingen nog zeer strikt en ambachtelijk speelden. Tabak vertelde hoe zij zogenaamde lelijkheid had leren waarderen bij een lezing van Geraart Westerink over Schokbeton. Enkele naoorlogse, ’saaie betonnen’ gebouwen van dit vroegere, grote Kamper bedrijf zijn inmiddels voorgedragen als monument (zie onderaan). Koelewijn merkte over Tabaks opmerking op: ”Via Westerink kwam je bij het wezen van beton.” Tabak vervolgde dat ”doordat je meer leert, ga je anders kijken of leer je anders te kijken.” Ze gaf aan behoefte te krijgen aan het verhaal erachter als ze het niet snapt.

Zicht op Kampen
Bij een topstuk uit de collectie van het Gemeentelijk Museum, was het even zoeken naar het verhaal. Of tenminste, in welke plaats (aan de Zuiderzee?) het tafereel zich afspeelt. De titel verraadt dat het Kampen moet zijn. Gastvrouw Mieke de Wit ontpopte zich als een kenner toen ze wees op de ”stoffering” en het ”atmosferisch perspectief”. De vrijwilligster van ’t Huys der Kunsten had in een lange gang één opvallend schilderij bewust achteraan opgehangen om de mensen daarnaartoe te trekken. Koelewijn had naast diverse ’klassieke’ schilderijen ook voor enkele moderne gekozen. Zo hangt er achterin de gang een schilderij in helder blauwe kleuren van de hand van Jan Schilder. Deze Kampenaar is bekend en (door Koelewijn) gedecoreerd als cartograaf maar blijkt ook een begenadigd schilder te zijn. Tabak noemt Koelewijns keuze mooi maar een beetje conventioneel, zij ziet het graag wat spannender. De rode draad van Koelewijns keuze (op de grens van land en water) is wel een spannende lijn in het leven. Op de vraag van Koelewijn wat spannend is, antwoordt Tabak ”als het appelleert aan emotie”. ”Je mag er alles van vinden,” als één kenmerk van kunst volgens Koelewijn. Een ander aspect is deze middag naar voren gekomen blijkt uit een stelling van de burgervader: ”Juist het gesprek over kunst geeft de verrijking.”

Zie ook:
• ’t Huys der Kunsten toont ”De smaak van de burgemeester”
• ’t Huys der Kunsten In de Etalage (Kamper Almanak 2017)
• Oproep tot bescherming naoorlogse panden (fotoserie)