Opnieuw dragen Kamper voorgangers bij aan estafettedienst

Dit weekeinde gaat de vijfde week in van het kerkasiel in Den Haag. In de Bethelkerk wordt opvang geboden aan gezin dat ”terug” moet naar Armenië. De kinderen zijn geworteld in Nederland en daarom wordt er gepleit voor een (ruimhartiger) kinderpardon. Met een voortdurende kerkdienst wordt voorkomen dat het gezin binnen de muren van het buurt-en kerkhuis kan worden opgepakt. Na Kasper Jager en Nieke Jansen gingen uit Kampen vorig weekeinde Jaap Boersma en Jeroen Kanis voor in de estafetteviering.

Jaap Boersma
Zondagavond leidde Jaap Boersma, voorganger bij Tear, een uur de dienst. Hij was naar Den Haag getogen samen met zijn vrouw Gea Overweg en Wouke Boers, hun rechterhand bij de eetgroep die ze leiden in IJsselmuiden. Wouke Boers schrijft gedichten en een selectie hiervan werd voorgedragen. Jaap Boersma deelde met de aanwezigen de zeven werken van barmhartigheid.
Dit schilderij van de Meesters van Alkmaar ”laten steeds Jezus zien die te wachten staat tussen de mensen in de stad die hem met open armen ontvangen en hulp krijgen waar nodig,” zo vertelde Boersma. ”Opvallend detail op het eerste schilderij is het feit dat Jezus ons als toeschouwer aankijkt en lijkt te vragen: En…. waar sta jij als het gaat om barmhartigheid? Hoeveel ruimte heb jij in tijd, middelen, je huis om mensen te ontvangen die op welke manier dan ook maar gekwetst of uitgestoten zijn?”
Boersma stelt dat ”wij ons systeem op orde moeten brengen en niet individuele gezinnen belasten met een systeem dat dit soort situaties laat ontstaan.” Hij was ontzet te horen dat dochter Hayarpi al zeven weken niet naar school kan en reageerde: ”Dat kan toch niet! Zij moet toch doorkunnen met haar studie?”
Ze hebben de estafetteviering ervaren als een ”mooie, intieme dienst die ons weer deed beseffen hoe gemakkelijk we oordelen maar ook hoeveel we kunnen betekenen voor iemand in nood.”

Jeroen Kanis
In de zeer vroege zondagochtend was Jeroen Kanis voorgegaan die verbonden is aan de internationale kerk SOZO Mission. Vanuit die kerk had hij “onze Pakistaanse broeders Saleem en Anjum” meegenomen. Zij overhandigden ter bemoediging een met olijfolie gezalfde steen aan het Armeense gezin Tamrazyan. Een dag eerder was tijdens sabbat wereldwijd in synagogen voorgelezen uit Genesis 28. Daarin staat de steen symbool voor de beloften van God, zoals Jakob die ontving op de vlucht voor zijn broer Esau.
Kanis zag ”veel overeenkomsten met de situaties waarin vluchtelingen zich bevinden. Maar ook wijzelf zijn soms voor het leven op de vlucht.” Het trof Kanis dat Jakob ook vluchteling was maar ”desondanks prachtige beloften van God kreeg.” Na de Bijbelpassage voorgelezen te hebben, merkte hij op: ”Hoe vaak hebben wij later pas door, dat God bij ons was in de moeilijke omstandigheden van ons leven?”
”Dit verhaal wordt helemaal bijzonder,” vertelde Kanis, “wetende dat de naam van de asielkerk ook Bethel is. Een nog diepere symboliek van de gezalfde steen gaat over de Persoon, waar het allemaal om draait. Jezus is de Rots. Hij is ook de Messias (gezalfde). De gezalfde Rots. We verbaasden ons samen over deze bijzondere symboliek in de Thoralezing van gisteren. Wij kennen Gods plannen niet, maar bidden dat het gezin Tamrazyan Zijn nabijheid en beloften ook mag ervaren in Bethel.”

Zie ook:
• Kamper voorgangers in Den Haag ”onder de indruk” (verslag Jager en Jansen)
• In gesprek met Kamper predikanten over Haags kerkasiel (Kasper Jager, Nieke Jansen en Jeroen Kanis)