Drie Kamper voorgangers nemen deel aan voortdurende kerkdienst in Bethelkerk

Om een Armeense familie te behoeden voor uitzetting, wordt er in de Bethelkerk, waar ze verblijven, een kerkdienst gaande gehouden in estafettevorm. Zolang de dienst voortduurt, mogen instanties niet binnen vallen. Met dit kerkasiel wordt tevens aandacht gevraagd voor een ruimer kinderpardon. Drie voorgangers uit Kampen nemen deel aan de estafettedienst. In een gesprek met Kamper Nieuws lichten zij hun beweegredenen toe.

Kamper deelnemers
Aanstaande zondag 11 november reizen Nieke Jansen en Kasper Jager af naar Den Haag om respectievelijk voor te gaan van 12u00 tot 13u00 en van 15u00 tot 18u00. Nieke Jansen is ”freelance” voorganger bij de PKN (koepel van protestantse kerken) en Kasper Jager is als dominee verbonden aan de protestantse wijkgemeente Open Hof. Drs. Jansen is afgestudeerd theologe maar bij menigeen in Kampen beter bekend als fractievoorzitter van GroenLinks. Ds. Jager is op 1 oktober vorig jaar ingetreden bij de Open Hof als opvolger van ds. Gijsbertsen en ds. Van Noord.
Volgende week zondag 18 november gaat Jeroen Kanis voor in Den Haag van 07u00 tot 10u00. Kanis is voorzitter van de Beraadsgroep van Kerken in Kampen, een samenwerkingsverband van twaalf Kamper kerkgenootschappen. Tot voor kort was Kanis verbonden aan het Leger des Heils en sinds de oprichting van SOZO Mission is hij voorganger van deze internationale kerk.

Spontaan initiatief
Kasper Jager bracht het idee binnen bij de Beraadsgroep. ”Ik vroeg me zo eens af wat wij in Kampen in zo’n geval zouden doen,” vertelt hij. ”Zouden wij in Kampen een locatie daarvoor hebben en bereidheid tot het organiseren van kerkasiel?” Jeroen Kanis komt door zijn werk bij SOZO Mission regelmatig in contact met immigranten en kent verhalen van eerdere kerkasielsituaties. Toen hij mee wou doen in Den Haag en naar het rooster keek, was eigenlijk alleen de vroege zondagochtend nog vrij. ”Geen probleem,” dacht hij, “In het Bijbelboek Handelingen komen de apostelen tenslotte ook ’s nachts samen als Petrus gevangen zit.”
Nieke Jansen heeft met GroenLinks in het verleden vaker geijverd voor kinderpardon in bepaalde situaties. Ze benadrukt dat haar politieke activiteiten volledig los staan van haar deelname aan de estafettekerkdienst in Den Haag.

Gewortelde kinderen
Jansen is blij met het kerkasiel: ”Dit is de opdracht van kerken, waarvoor kerken in essentie kerk zijn.” Voor Kanis is zijn eerste motivatie het omzien naar elkaar ”ondanks de verkeerde keuzes die mensen soms maken.” ”Bovendien,” benadrukt hij, ”is omzien naar elkaar ook een gebod vanuit de Bijbel.” Jager ageert tegen het feit dat het de politiek maar niet lukt om korte procedures te maken. Door de slepende procedures raken kinderen geworteld in het land waarheen ze gevlucht zijn met en/of door hun ouders oftewel voor die kinderen buiten hun schuld om.
”Vaak wordt asielzoekers verweten procedures eindeloos te rekken maar in dit geval heeft de overheid dat gedaan door telkens in beroep te gaan.” Door deze procedures zou het gezin niet meegewerkt hebben aan uitzetting en heeft de Raad van State om die reden het beroep op kinderpardon afgewezen.

Dilemma
Voor kerken en kerkgangers kan zich in deze situatie het dilemma voordoen tussen enerzijds de overheid gehoorzamen en anderzijds er voor je medemens zijn. De Armeense familie bestaat uit vader, moeder, zoon en twee dochters, waarvan slechts één officieel minderjarig is. In Nederland betreft het ongeveer 400 kinderen (plus één of twee ouders) waarvoor een ruimhartiger kinderpardon wordt bepleit. Van een aanzuigende werking kan geen sprake zijn.
Jansen geeft aan dat er situaties zijn waarin de overheid niet het hoogste gezag is. Bij onrecht is tegenspreken opdracht zoals in WOII. ”Geef aan de keizer wat des keizers is en geef aan God wat God toebehoort.” Ze haalt de woorden van Christus uit Marcus 12:17 aan om erop te wijzen dat je aan je plichten naar de overheid toe moet voldoen maar ook Gods geboden dient te volgen. Kanis benadrukt in navolging van de andere twee voorgangers dat naastenliefde centraal staat. Voor alle drie voorgangers maakt het niet uit of het thuisland veilig is. Het gaat om de geworteldheid van de kinderen.

Geen burgerlijke ongehoorzaamheid
Jager benadrukt dat het kerkasiel binnen het Nederlands recht valt. Er is dus geen sprake van burgerlijke ongehoorzaamheid. Vanuit zijn kerkelijke gemeente heeft hij alleen nog maar positieve reacties gehad. Evenmin heeft de landelijke PKN noemenswaardig reacties gehad van mensen die het er niet mee eens waren of zelfs de kerk verlieten. Volgens Jansen kan deze kwestie juist weer mensen naar de kerk toe halen hoewel dat volstrekt geen (neven)doel is.
De burgerlijke gemeente Kampen is bij raadsbesluit vorig jaar een kinderpardongemeente geworden, evenals Den Haag is. Dat kan een ruggensteun voor kerken zijn die hun bedenkingen hebben over het kerkasiel.
Vol goede moed reizen de Kamper voorgangers morgen af naar Den Haag. De estafettedienst geeft de Armeense familie even rust en de kerken de tijd om samen met politici naar oplossingen te zoeken. ”Al kun je niet de hele wereld op je nemen,” besluit Jager het gesprek, ”hier kunnen we nu wel het verschil maken.”