Muzikaal drieluik op initiatief van Henk Jans valt in de smaak

Muziek van eigen bodem op eigen podium. Zaterdagavond bood poppodium ’t Ukien een drietal optredens van uit de Kamper kleibodem getrokken muzikanten. Bobby Bee trapte af met blues van vroeger en nu waarna Henk Jans Enzovoorts muzikale kleinkunst bracht, van zacht tot hard. De drie mannen van Prrsoonlijke Fout sloten af met humoristische rap die soms neigde naar blues. Daarmee was de muzikale cirkel rond.

De wens tot een muzikaal drieluik leefde al langer bij Henk Jans. De Kamper muzikant en tekstschrijver kan naar wens omschreven worden als een muzikale dichter of een dichtende muzikant. Onder de naam ”Nacht voor eigen parochie” organiseerde hij voor poppodium ’t Ukien, onderdeel van MFC Korteweg 4, een avond waarop de Kamper muziekliefhebber kon genieten van drie stijlen.
Klik de foto’s aan voor een uitvergroting.

Blues met stompbox
De avond begon rustig met een uitgebreide bluessessie van Bobby Bee, zonder zijn B.J.’s ditmaal. Solo wist de Kamper bluesmuzikant nog altijd “zijn” muziek met gitaar, mondharmonica en stompbox goed te brengen. Eén maal werd een drummer uit de zaal opgeroepen, toen Martijn Rieck in het publiek ontwaard werd. Met de Kamper brandweerman werd spontaan en naadloos een steviger nummer neergezet. Bee bracht garageblues van de Red Devils uit begin jaren negentig. De bluesrockband gaat weer spelen, kondigde Bee aan. Later werd een recent nummer van Bob Dylan gespeeld en er bleken liefhebbers in de zaal. Af en toe klonken er kreten van herkenning uit het publiek dat naar Ukien’ maatstaven al in goede getale was gekomen. Na afloop reageerde Bobby Bee droogjes: ”Het ging wel lekker, geloof ik.”

Kleinkunstigheden met enig scheurwerk
Waar Bobby Bee het zonder zijn B.J.’s moest stellen, zo was Henk Jans, die vaak solo optreedt, ditmaal vergezeld van Heico Herweijer op bas en Joop Bosman op percussie onder de noemer Enzovoorts. Als ware het als overgang vanuit de blues, speelde Henk Jan Enzovoort eerst enkele rustige nummers. De teksten zijn de moeite van het beluisteren waard en niet voor niets zijn de soms treffende verhaaltjes ook in een tekstboek, naast CD’s, verkrijgbaar (zie onderaan). Op het moment dat Jans zijn banjo pakte, had de geluidstechnicus even moeite met een zuivere mixage. Kort daarna pakte Jans steviger uit en klonk alles weer naar behoren.

De luidere nummers zijn nog altijd boeiend en subtiel wordt het gezongen woord af en toe met de electrische gitaar muzikaal verbeeld – voor de goede luisteraar. De nummers van Henk Jans Enzovoort handelen over allerhande situaties. De teckel van een vriendin wordt als een lastig aanhangsel van haar ervaren en de tragiek van een blind date zou het manvolk in de zaal daar bijna van weerhouden. De geschiedenis van het kippenhok waar een haan teveel in komt, is bijna tragikomisch te noemen.

Hollandse kakelziekte
Het gekakel in het publiek, terwijl de groep speelde, kwam pas opzetten tijdens de stevigere nummers. De ”Dutch disease”, waarover Jans in een interview met De Brug repte, viel reuze mee in het begin. De gewoonte om door de muziek heen te praten komt voor zelfs wanneer ”mensen tachtig euro voor een kaartje hebben betaald en ook nog eens met de rug naar het podium gaan staan”, aldus Jans na afloop. Hij schetste dat, in tegenstelling tot de jaren tachtig, eigen nummers lastiger aan de man te brengen zijn. De muziek van Henk Jans Enzovoorts neigt bovendien naar kleinkunst dat doorgaans niet aan het grote publiek besteed is. Alles bij elkaar vond de liedtekstenschrijver met kenmerkende stem, plus gitaar, banjo en mondharmonica, het een geslaagde avond. ’t Ukien was volgestroomd zonder dat het te druk werd.

Vette Nederlandstalige cabarap
Jans was zo bescheiden om zichzelf niet als hoofdact te programmeren. Daarvoor had hij Prrsoonlijke Fout gevraagd. Deze begonnen met een persoonlijke misinschatting van het microfoonsnoer maar de technicus schoot snel te hulp. Tjerk, Bosco en Tjalling vormen naar eigen zeggen een ”rapsupercollectief en bezigen de namen Nico Baas, Meerman Polansky en Mitch Buchanan”. Achter de mengtafel scratchte een vierde bendelid de nodige elektronische effecten waarin voor de goede luisteraar bijvoorbeeld ”bitch” te horen was als het over een niet al te vriendelijke dame ging. Prrsoonlijke Fout staan bekend om hun stevig taalgebruik maar brengen hun rap op een cabareteske wijze. En tijdens deze ’Nacht voor eigen parochie’ met een vleugje blues.

Kamper inspiratie
Henk Jans had zich ook niet onbetuigd gelaten bij aanvang van zijn sessie. Hij heeft meerdere nummers over Kampen geschreven en gecomponeerd, waaronder ’Small-town Blues’ en ’Huiswaarts’. Van dit laatste nummer is op het WorldWideWeb nog een amateuropname te vinden in De Buitenwacht van weleer. Zijn sessie tijdens de Nacht voor eigen parochie begon Jans met een luisterlied over ”zijn” Kampen, waarbij meermaals de ”Kamper kneuterigheid” ter sprake kwam. Echter: met liefde bezongen.

Zie ook:
• Singer-songwriters van Quintus in ’t Ukien (juli 2017)
• Muzikale boekpresentatie Henk Jans Enzovoorts (februari 2017)